Uykuyla uykusuzluk arasındaki o ince çizgide söyleyeceği her şeyi söyledi, ne yaşamak istiyorsa yaşadı. İşin ilginç yanı, biri görse deli der diye de içinden geçirmedi de değil. Ancak o birileri kim bilir kaç kez içinden geçirmiştir aynı şeyi,bilemezdi.
Yitirildiğini fark etti saygılarının. Hayatında çözemediği tek şeyin bir sebeple bir sonucun olduğunu fark etti. Ancak biri en dipteydi diğeri ise en uçta. Nefret ettiği başkalarıyla birlikte başkalaştırdığı, arabeskliğin göbeğindeydi şuan. İnce bir sızıyla herkes gibi olduğunu fark etti. Kendi yarattığı olguların sonunu getirememiş kendi benliğini ortaya koyamamıştı. Ortada hiçbir şey kalmamıştı çünkü.
Peki neden diye sormadı olguların nedeni ? İki çift laf da etmedi üstelik. Ancak o sormuş gibi kabul edip odasının, evinin, caddelerinin ve şehrinin onlarca uzak kilometresinin ötesinden yanıtlama ihtiyacı duydu.
bilmiyorum ....
Yaşamını parçalara ayırmaya karar verdi. Olmasını istemedikleri tekrar ve tekrar oluyor, baştan koyduğu kuralları tıpkı tabuları gibi birer birer yıkılıp geçiliyordu. Amaçsızlığa sürüklenmekte ve bunu artık umursama maktaydı. Günlük yaşamda ne yapılmalıysa onu yapıyor, kimseye ne bir şey söylüyor nede ima ediyordu. İyi biliyordu ki istediği, insanlar bunu anlasındı , kendisi bir şey yapmadan bir gariplik olduğunu anlasınlar onu her zamankinden daha çok sevsinler ilgilensinlerdi. Ancak bu asla olmayacak kelimeleri ağızlarına doldurmuş olduklarından ağızlarını açmaya takatleri kalmayacaktı. O halde ne yapmalıydı?
Parçalara ayırmalıydı yaşamını. Gündelik hayatta ne ise tam tersi olmalıydı, günlük yaşamın sona erdiği anda . Ancak asla bunu kendisi için yapmayacaktı. Aylarca tuttuğu günlükleri bile birileri okur umuduyla objektiflikten uzak yazan o değil miydi? Saklayacağı sırlar hep hazırdı ancak onlar da yoktu şimdi. İşin en acı veren yanı çekmek istediği ilgiyi kabullenmek istemiyor, her defasında ne yapıyorum ben ? sorusunu soruyordu. Kimin için yapıyorum ben sorusu, binlerce nöronlar dan oluşan aklına bir an olsun gelse belki bambaşka yaşama kavuşacak benliğini kavrayacaktı. Ne yazık ki bu olmadı. Ve olmadığından dolayı takati kalmayanlar onunda takatini bırakmamaktaydı...
