Uykuyla uykusuzluk arasındaki o ince çizgide söyleyeceği her şeyi söyledi, ne yaşamak istiyorsa yaşadı. İşin ilginç yanı, biri görse deli der diye de içinden geçirmedi de değil. Ancak o birileri kim bilir kaç kez içinden geçirmiştir aynı şeyi,bilemezdi.
Yitirildiğini fark etti saygılarının. Hayatında çözemediği tek şeyin bir sebeple bir sonucun olduğunu fark etti. Ancak biri en dipteydi diğeri ise en uçta. Nefret ettiği başkalarıyla birlikte başkalaştırdığı, arabeskliğin göbeğindeydi şuan. İnce bir sızıyla herkes gibi olduğunu fark etti. Kendi yarattığı olguların sonunu getirememiş kendi benliğini ortaya koyamamıştı. Ortada hiçbir şey kalmamıştı çünkü.
Peki neden diye sormadı olguların nedeni ? İki çift laf da etmedi üstelik. Ancak o sormuş gibi kabul edip odasının, evinin, caddelerinin ve şehrinin onlarca uzak kilometresinin ötesinden yanıtlama ihtiyacı duydu.
bilmiyorum ....
Bunu sadece okumaniz için yazmak istedim, sessizce. Hatta yazmasam fisildardim muhtemelen. Kendi kendime fisildar. Güzel şeyleri seviyorum. Güzel kadinlari, güzel ve kizil sakalli adamlari, güzel ağlayan çocukları, güzel yazani güzel çizeni ve güzel düşünebileni. İfade etmekte başarısızım belki ama siz anlayın. Güzel olansiniz. Güzel yazan belki biraz şarap ictiginde güzel gülen.
YanıtlaSil