TÜM GÜN BEKLERKEN FARK ETTİ Kİ GÖRDÜĞÜ TEK ŞEY ONUN GELMEYİŞİYDİ.. VE ARAMASI İÇİN SABAHLADIĞINDA DUYDUĞU TEK ŞEY TELEFONUN ÇALMAYIŞIYDI.. ARADIĞINI BİLMEYEN UMDUĞUNU BULAMAMAKTA ...
13 Kasım 2011
KÜPELİ ARININ YOLCULUĞU
Öncesi ile sonrası arasındaki zaman diliminde, zamanın geriye doğru sardığını fark etti ilginç bir şekilde. Sona vardığında oyununun, başladığı noktanın pek uzağında olmadığını görmek, ince bir sızı yaratsa da olan olmuştu. Bundan sonrasının renksizliği loş ışık altında parıldayan alnında bir iz bırakmış gibiydi. Geceler her zamankinden erken inmişti günlerine. Ve seslerini derinden,daha derinden işitmekteydi.
Bir baktı bir daha bir daha baktı, içerisinde bulunduğu yanılgısına.Bir oyunun içinde büyüdükçe zamanı küçülecek. Küçülen zaman oyunları büyütecekti. Sesler birbirine karışıyor, gölgeleri gibi kendi içinde eriyip gidiyordu. Gidiyordu da ardında gitmemesi gerekenleri de sürüklüyordu . En nihayetinde varacağı yolun sonu, yine o yolun başlangıcı gibi duruyordu ..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder